Migratie is een van de meest complexe en urgente vraag stukken in Europa. Als we zien hoe nieuwkomers zoals arbeidsmigranten, vluchtelingen of asielzoekers worden gehuisvest-of het nu gaat om overvolle vluchtelingen kampen op Griekse eilanden, vervallen kelderapparte menten in het centrum van Athene, migrantenenclaves in Brussel, Berlijn of Stockholm of tijdelijke asielzoekers centra in voormalige gevangeniscomplexen in Nederland - kunnen we concluderen dat er geen overtuigende stede lijke strategie is die ons in staat stelt nieuwkomers op te vangen in het hart van onze samenlevingen en economieën.

De huisvestingsproblemen van de diverse stromen migranten die naar Europa komen, worden vanuit beleids oogpunt vaak gezien als tijdelijk. Dit leidt tot uitsluiting en gemiste kansen en, nog belangrijker, resulteert in een monocultuur die als negatief kan worden beschouwd voor de stedelijke ruimte. Op basis van observatie en analyse heeft auteur Lena Knappers gidsprincipes ontwikkeld die de basis vormen voor een alternatieve benadering van de organisatie van migratie in de Europese stad. Zij heeft zich daarbij geconcentreerd op twee casestudies: Amsterdam en Athene. Daarin is onderzocht wat voor soort interventie een veerkrachtige stedelijke structuur kan bewerkstelligen met ruimte voor ontmoeting tussen verschillende mensen.

Migratie is een van de meest complexe en urgente vraag stukken in Europa. Als we zien hoe nieuwkomers zoals arbeidsmigranten, vluchtelingen of asielzoekers worden gehuisvest-of het nu gaat om overvolle vluchtelingen kampen op Griekse eilanden, vervallen kelderapparte menten in het centrum van Athene, migrantenenclaves in Brussel, Berlijn of Stockholm of tijdelijke asielzoekers centra in voormalige gevangeniscomplexen in Nederland - kunnen we concluderen dat er geen overtuigende stede lijke strategie is die ons in staat stelt nieuwkomers op te vangen in het hart van onze samenlevingen en economieën.

De huisvestingsproblemen van de diverse stromen migranten die naar Europa komen, worden vanuit beleids oogpunt vaak gezien als tijdelijk. Dit leidt tot uitsluiting en gemiste kansen en, nog belangrijker, resulteert in een monocultuur die als negatief kan worden beschouwd voor de stedelijke ruimte. Op basis van observatie en analyse heeft auteur Lena Knappers gidsprincipes ontwikkeld die de basis vormen voor een alternatieve benadering van de organisatie van migratie in de Europese stad. Zij heeft zich daarbij geconcentreerd op twee casestudies: Amsterdam en Athene. Daarin is onderzocht wat voor soort interventie een veerkrachtige stedelijke structuur kan bewerkstelligen met ruimte voor ontmoeting tussen verschillende mensen.