Tuinarchitecte Mien Ruys heeft gedurende een lange periode een belangrijke invloed gehad op de ontwikkeling van de tuinarchitectuur. Zij was een van de eersten in Nederland - en zeker de eerste vrouw - die het belang zagen van de integratie van haar vak met de architectuur. Ruys heeft daarin een actieve rol gespeeld, gemotiveerd door het socialistische en emancipatoire gedachtegoed dat zij zich in de dertiger jaren eigen maakte. De inzichten die zij formuleerde ten aanzien van functie en doel van de tuin- en landschapsarchitectuur bij het ontwerpen van privé-tuinen en openbaar groen lijken belangwekkend genoeg om ze nader te analyseren. Ze zijn van invloed geweest op het discours binnen haar vakgebied over deze onderwerpen, zoals onder meer blijkt uit de debatten binnen de 8 en OPBOUW.

In Ruys' werk is tevens van belang dat zij een aanzienlijke rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de - tot dan toe vaak ondergeschikt geachte - keuze van het plantmateriaal. Ruys leerde de tuinbezitter het ruimtelijk effect en de schoonheid zien van schaduwplanten, bladplanten, planten met decoratieve vruchten en zaaddozen, in een tijd dat kleurige bloemperkjes nog de boventoon voerden. Zij borduurde op eigen wijze voort op de Engelse 'mixed border' en kwam begin jaren '50 als eerste met het idee van standaard- of confectieborders, waardoor beplantingen van een hoge kwaliteit en consistentie voor een grotere laag van de bevolking bereikbaar zouden worden. Haar ideeën droeg Ruys uit in tal van publicaties, zoals het standaardwerk 'Het vaste plantenboek'(1950), 'Van vensterbank tot landschap'' (1982) en in het nog steeds bestaande tijdschrift 'Onze Eigen Tuin', dat zij en haar echtgenoot Theo Moussault oprichtten in 1954. In haar proeftuinen te Dedemsvaart op het terrein van kwekerij Moerheim, opgericht door haar vader Bonne Ruys, heeft zij gedurende haar hele leven praktisch onderzoek verricht naar de toepassing van planten en materialen die geschikt waren voor toepassing in haar ontwerpen. Door haar vernieuwend gebruik van beide heeft zij de vormgeving van tuinen decennia lang sterk beïnvloed.

Dit boek geeft een zo volledig mogelijk, geïntegreerd beeld van leven en werken van Mien Ruys. Hoofddoel is de verspreiding van kennis over het werk van Mien Ruys. Een begeleidende oeuvrelijst omvat alle bekende werken, waarvan een aantal representatieve projecten uitgebreider wordt beschreven. Ruys' oeuvre wordt geïnterpreteerd met gebruikmaking van gegevens uit de toenmalige context en vanuit de hedendaagse vakinhoudelijke en historische inzichten.

Tuinarchitecte Mien Ruys heeft gedurende een lange periode een belangrijke invloed gehad op de ontwikkeling van de tuinarchitectuur. Zij was een van de eersten in Nederland - en zeker de eerste vrouw - die het belang zagen van de integratie van haar vak met de architectuur. Ruys heeft daarin een actieve rol gespeeld, gemotiveerd door het socialistische en emancipatoire gedachtegoed dat zij zich in de dertiger jaren eigen maakte. De inzichten die zij formuleerde ten aanzien van functie en doel van de tuin- en landschapsarchitectuur bij het ontwerpen van privé-tuinen en openbaar groen lijken belangwekkend genoeg om ze nader te analyseren. Ze zijn van invloed geweest op het discours binnen haar vakgebied over deze onderwerpen, zoals onder meer blijkt uit de debatten binnen de 8 en OPBOUW.

In Ruys' werk is tevens van belang dat zij een aanzienlijke rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de - tot dan toe vaak ondergeschikt geachte - keuze van het plantmateriaal. Ruys leerde de tuinbezitter het ruimtelijk effect en de schoonheid zien van schaduwplanten, bladplanten, planten met decoratieve vruchten en zaaddozen, in een tijd dat kleurige bloemperkjes nog de boventoon voerden. Zij borduurde op eigen wijze voort op de Engelse 'mixed border' en kwam begin jaren '50 als eerste met het idee van standaard- of confectieborders, waardoor beplantingen van een hoge kwaliteit en consistentie voor een grotere laag van de bevolking bereikbaar zouden worden. Haar ideeën droeg Ruys uit in tal van publicaties, zoals het standaardwerk 'Het vaste plantenboek'(1950), 'Van vensterbank tot landschap'' (1982) en in het nog steeds bestaande tijdschrift 'Onze Eigen Tuin', dat zij en haar echtgenoot Theo Moussault oprichtten in 1954. In haar proeftuinen te Dedemsvaart op het terrein van kwekerij Moerheim, opgericht door haar vader Bonne Ruys, heeft zij gedurende haar hele leven praktisch onderzoek verricht naar de toepassing van planten en materialen die geschikt waren voor toepassing in haar ontwerpen. Door haar vernieuwend gebruik van beide heeft zij de vormgeving van tuinen decennia lang sterk beïnvloed.

Dit boek geeft een zo volledig mogelijk, geïntegreerd beeld van leven en werken van Mien Ruys. Hoofddoel is de verspreiding van kennis over het werk van Mien Ruys. Een begeleidende oeuvrelijst omvat alle bekende werken, waarvan een aantal representatieve projecten uitgebreider wordt beschreven. Ruys' oeuvre wordt geïnterpreteerd met gebruikmaking van gegevens uit de toenmalige context en vanuit de hedendaagse vakinhoudelijke en historische inzichten.