Voor het eerst in de geschiedenis woont meer dan de helft van de wereldbevolking in steden. Dat maakt de vraag naar de toekomst van de stad actueel. Welke rol kunnen kunst en cultuur spelen in de stad van de toekomst? Dit nummer van het tijdscgrift BOEKMAN laat zien hoe steden momenteel bezig zijn zichzelf opnieuw uit te vinden. Zo schakelt Leeuwarden onder meer buurtverenigingen en ondernemers in om culturele activiteiten op te zetten en kiest Almelo voor kunst en cultuur ter bevordering van sociale cohesie. Eindhoven laat culturele instellingen en initiatieven in de stad beter samenwerken, en in Oosterhout speelt de sector een belangrijke rol in de totstandkoming van het cultuurbeleid.
Samenwerking, sleutel tot verandering en verbinding in de stad, is echter niet altijd vanzelfsprekend. In de afgelopen jaren maakten bestuurders zich sterk voor Smart Cities. In het denken over Smart Cities worden kunstenaars, afgezien van designers en architecten, zelden als potentiële partner beschouwd. Tegelijkertijd wordt steeds meer aan actieve stadsbewoners overgelaten, die veelal hoogopgeleid en creatief zijn. Zij ontwikkelen kleinschalige projecten, zoals culturele festivals, en worden zo medeproducenten van hun omgeving. De werelden van de stadsbestuurders en Smart City-adepten en die van de creatieven raken elkaar zelden. Ook is er een afstand tussen deze creatieven en de gesubsidieerde en vrije sector.
Voor het eerst in de geschiedenis woont meer dan de helft van de wereldbevolking in steden. Dat maakt de vraag naar de toekomst van de stad actueel. Welke rol kunnen kunst en cultuur spelen in de stad van de toekomst? Dit nummer van het tijdscgrift BOEKMAN laat zien hoe steden momenteel bezig zijn zichzelf opnieuw uit te vinden. Zo schakelt Leeuwarden onder meer buurtverenigingen en ondernemers in om culturele activiteiten op te zetten en kiest Almelo voor kunst en cultuur ter bevordering van sociale cohesie. Eindhoven laat culturele instellingen en initiatieven in de stad beter samenwerken, en in Oosterhout speelt de sector een belangrijke rol in de totstandkoming van het cultuurbeleid.
Samenwerking, sleutel tot verandering en verbinding in de stad, is echter niet altijd vanzelfsprekend. In de afgelopen jaren maakten bestuurders zich sterk voor Smart Cities. In het denken over Smart Cities worden kunstenaars, afgezien van designers en architecten, zelden als potentiële partner beschouwd. Tegelijkertijd wordt steeds meer aan actieve stadsbewoners overgelaten, die veelal hoogopgeleid en creatief zijn. Zij ontwikkelen kleinschalige projecten, zoals culturele festivals, en worden zo medeproducenten van hun omgeving. De werelden van de stadsbestuurders en Smart City-adepten en die van de creatieven raken elkaar zelden. Ook is er een afstand tussen deze creatieven en de gesubsidieerde en vrije sector.
