Estelle Zhong Mengual neemt in Leren kijken de negentiende-eeuwse landschapsschilderkunst en natuurlijke historie als uitgangspunt voor de vraag hoe we de levende wereld beter kunnen waarnemen. 

Planten, dieren en andere organismen vormen een levende wereld waarmee we zijn verweven, maar ze zijn in onze cul-tuur vaak niet meer dan een decor van ons bestaan.  Estelle Zhong Mengual volgt het spoor van schilders en botanici die onder invloed van Darwins evolutietheorie oog hebben voor de individualiteit én de samenhang van levende wezens, en dat aan ons proberen door te geven. In plaats van een onbezield decor zien we een overbevolkte habitat, de anonimiteit van levende wezens maakt plaats voor hun geschiedenis, en we raken vertrouwd met andere vormen van leven. Door die verrijking van de waarneming leren ook wij beter te kijken.

Estelle Zhong Mengual neemt in Leren kijken de negentiende-eeuwse landschapsschilderkunst en natuurlijke historie als uitgangspunt voor de vraag hoe we de levende wereld beter kunnen waarnemen. 

Planten, dieren en andere organismen vormen een levende wereld waarmee we zijn verweven, maar ze zijn in onze cul-tuur vaak niet meer dan een decor van ons bestaan.  Estelle Zhong Mengual volgt het spoor van schilders en botanici die onder invloed van Darwins evolutietheorie oog hebben voor de individualiteit én de samenhang van levende wezens, en dat aan ons proberen door te geven. In plaats van een onbezield decor zien we een overbevolkte habitat, de anonimiteit van levende wezens maakt plaats voor hun geschiedenis, en we raken vertrouwd met andere vormen van leven. Door die verrijking van de waarneming leren ook wij beter te kijken.