Jan Frederik Staal (1879-1940) was een van de vooraanstaande Nederlandse architecten uit de periode tussen de beide wereldoorlogen. Anders dan collega’s als H.P. Berlage met de Amsterdamse Beurs en W.M. Dudok met het Raadhuis in Hilversum, wordt zijn naam niet geassocieerd met één enkel gebouw. Waarschijnlijk is hij nog het bekendst om de torenflat aan het Amsterdamse Victorieplein (1926-1932) die al spoedig ‘De Wolkenkrabber’ ging heten, destijds het hoogste woongebouw van Nederland. Zoals Staals laatste ontwerp, De Beurs in Rotterdam (1926-1940), het bedrijfsgebouw werd met toentertijd de grootste vloeroppervlakte van ons land. Toch was Staal geen man van het grote gebaar.
Staal's werk - dat winkel- en kantoorgebouwen, woonhuizen en volkswoningbouw, een veiling, een verpleeginrichting en een kerk omvat, naast (onuitgevoerde) ontwerpen voor warenhuizen, raadhuizen en een Opera - kenmerkte zich juist door verfijning, een gedreven perfectionisme. Daarnaast was Staal steeds bereid het vertrouwde en eenmaal bereikte op te geven en nieuwe wegen te verkennen. Dat maakt zijn oeuvre, dat relatief klein gebleven is door zijn vroege overlijden, bijzonder. Een aanzienlijk deel daarvan heeft inmiddels de status van gemeente- of rijksmonument.
Dit boek probeert Staals werken, voor het eerst in hun geheel, in kaart te brengen en is verlucht met vele illustraties, waarvan het merendeel niet eerder gepubliceerd.
Jan Frederik Staal (1879-1940) was een van de vooraanstaande Nederlandse architecten uit de periode tussen de beide wereldoorlogen. Anders dan collega’s als H.P. Berlage met de Amsterdamse Beurs en W.M. Dudok met het Raadhuis in Hilversum, wordt zijn naam niet geassocieerd met één enkel gebouw. Waarschijnlijk is hij nog het bekendst om de torenflat aan het Amsterdamse Victorieplein (1926-1932) die al spoedig ‘De Wolkenkrabber’ ging heten, destijds het hoogste woongebouw van Nederland. Zoals Staals laatste ontwerp, De Beurs in Rotterdam (1926-1940), het bedrijfsgebouw werd met toentertijd de grootste vloeroppervlakte van ons land. Toch was Staal geen man van het grote gebaar.
Staal's werk - dat winkel- en kantoorgebouwen, woonhuizen en volkswoningbouw, een veiling, een verpleeginrichting en een kerk omvat, naast (onuitgevoerde) ontwerpen voor warenhuizen, raadhuizen en een Opera - kenmerkte zich juist door verfijning, een gedreven perfectionisme. Daarnaast was Staal steeds bereid het vertrouwde en eenmaal bereikte op te geven en nieuwe wegen te verkennen. Dat maakt zijn oeuvre, dat relatief klein gebleven is door zijn vroege overlijden, bijzonder. Een aanzienlijk deel daarvan heeft inmiddels de status van gemeente- of rijksmonument.
Dit boek probeert Staals werken, voor het eerst in hun geheel, in kaart te brengen en is verlucht met vele illustraties, waarvan het merendeel niet eerder gepubliceerd. Het verschijnt als 58e en vooralsnog laatste deel in een reeks monografieën over Nederlandse architecten die de Stichting BONAS vanaf 1996, in wisselende gedaante, heeft uitgebracht. De publicatie van het boek valt samen met het 75e sterfjaar van J.F. Staal.
De auteur Hans Willem Bakx studeerde germanistiek en filosofie in Nederland en volgde colleges architectuurgeschiedenis in Wenen. Eerder verscheen van hem J.W.C. Boks architect (1904-1986), Rotterdam 2011.
