Galerie Fons Welters is al veertig jaar een van de beste galeries van Nederland. Toen begin jaren tachtig galeries als paddenstoelen uit de grond schoten, nam Fons Welters vanuit het niets al snel een eigen positie in. Hij richtte zich aanvankelijk op beeldhouwkunst, maar verbreedde zijn galeriepresentaties geleidelijk met installaties en schilderkunst.
Kunstenaars konden bij hem altijd terecht met ideeën die op maar weinig andere plekken weerklank zouden vinden. Zoals Job Koelewijn, die voor zijn solo The World is My Oyster (1996) Welters' instemming kreeg om de complete achterwand van de galerie te slopen. Veel kunstenaars vonden er een platform voor hun artistieke ontwikkeling, van Joep van Lieshout tot Magali Reus, van Tom Claassen tot Evelyn Taocheng Wang en van Femmy Otten tot Adriano Amaral.
Galerie Fons Welters is al veertig jaar een van de beste galeries van Nederland. Toen begin jaren tachtig galeries als paddenstoelen uit de grond schoten, nam Fons Welters vanuit het niets al snel een eigen positie in. Hij richtte zich aanvankelijk op beeldhouwkunst, maar verbreedde zijn galeriepresentaties geleidelijk met installaties en schilderkunst.
Kunstenaars konden bij hem altijd terecht met ideeën die op maar weinig andere plekken weerklank zouden vinden. Zoals Job Koelewijn, die voor zijn solo The World is My Oyster (1996) Welters' instemming kreeg om de complete achterwand van de galerie te slopen. Veel kunstenaars vonden er een platform voor hun artistieke ontwikkeling, van Joep van Lieshout tot Magali Reus, van Tom Claassen tot Evelyn Taocheng Wang en van Femmy Otten tot Adriano Amaral.
