New Neapolis ~ No Structure is kortweg een liefdesverklaring aan de steden Napels en Rotterdam. Het tweetalige boek (Engels en Italiaans) is ook de eerste stap richting een date met twee soortgelijke Europese havensteden: Marseille en Liverpool.
Er zijn mensen die houden van dorpen en weidse polderlandschappen. Gyz La Rivière niet. Die houdt van steden, meer specifiek: van havensteden. Hij houdt van rauw en ongepolijst. Van Rotterdam en van Napels. Een groter contrast dan tussen deze twee steden lijkt nauwelijks denkbaar. De een, Napels, levend met de rug naar de toekomst, verwaarloosd en verschrompeld. De ander, Rotterdam, bejubeld om zijn gedurfde architectuur, ondernemingszin en al met een been in de 21ste eeuw toen dienog moest beginnen. In No Structure gaat hij op zoek naar wat deze twee steden bindt. Dan moet je van goeden huize komen. Dat komt Gyz. In elf hoofdstukken voert hij de lezer overtuigend door de stegen van Napels, langs kerken, vervallen paleizen en afvalbergen, als wel door het Rotterdam van zijn jeugd en dat van zijn grootouders - dat verdwenen Rotterdam, opgeofferd aan wat wel vooruitgang wordt genoemd. Hij tilt hier en daar een tegel op, krabt aan de strakke, modernistische gevels in Rotterdam, kijkt achter de voordeuren van de verkruimelde Napolitaanse paleizen en ziet twee steden die in de kern meer overeenkomsten hebben dan een argeloze bezoeker ooit had kunnen vermoeden.
Rotterdam en Napels, ontdekte Gyz, zijn steden van de gewone man. Het zijn geen nuffige steden als Milaan, Parijs en – vooruit – Amsterdam. Nee, Rotterdam en Napels zijn volks, multicultureel en ruw. De droom van de jongeren is Tony Montana uit Scarface, of voetballer Messi en rapper Tupac. Het zijn harde steden, maar achter die hardheid schuilt de warmte en de solidariteit van de straat. Ze houden van hun stad en van elkaar. Het is geen toeval dat de supporters van Feyenoord en SSC Napoli behoren tot de meest trouwe en meest fanatieke aanhang van hun land. Wat zou het mooi zijn, pleit Gyz, als deze steden, aangevuld met soortgelijke havensteden als Marseille en Liverpool, broedersteden worden, steden waarin het niet draait om geld, maar om gemeenschapszin. Een naam heeft hij al: New Neapolis.
New Neapolis ~ No Structure is kortweg een liefdesverklaring aan de steden Napels en Rotterdam. Het tweetalige boek (Engels en Italiaans) is ook de eerste stap richting een date met twee soortgelijke Europese havensteden: Marseille en Liverpool.
Er zijn mensen die houden van dorpen en weidse polderlandschappen. Gyz La Rivière niet. Die houdt van steden, meer specifiek: van havensteden. Hij houdt van rauw en ongepolijst. Van Rotterdam en van Napels. Een groter contrast dan tussen deze twee steden lijkt nauwelijks denkbaar. De een, Napels, levend met de rug naar de toekomst, verwaarloosd en verschrompeld. De ander, Rotterdam, bejubeld om zijn gedurfde architectuur, ondernemingszin en al met een been in de 21ste eeuw toen dienog moest beginnen. In No Structure gaat hij op zoek naar wat deze twee steden bindt. Dan moet je van goeden huize komen. Dat komt Gyz. In elf hoofdstukken voert hij de lezer overtuigend door de stegen van Napels, langs kerken, vervallen paleizen en afvalbergen, als wel door het Rotterdam van zijn jeugd en dat van zijn grootouders - dat verdwenen Rotterdam, opgeofferd aan wat wel vooruitgang wordt genoemd. Hij tilt hier en daar een tegel op, krabt aan de strakke, modernistische gevels in Rotterdam, kijkt achter de voordeuren van de verkruimelde Napolitaanse paleizen en ziet twee steden die in de kern meer overeenkomsten hebben dan een argeloze bezoeker ooit had kunnen vermoeden.
Rotterdam en Napels, ontdekte Gyz, zijn steden van de gewone man. Het zijn geen nuffige steden als Milaan, Parijs en – vooruit – Amsterdam. Nee, Rotterdam en Napels zijn volks, multicultureel en ruw. De droom van de jongeren is Tony Montana uit Scarface, of voetballer Messi en rapper Tupac. Het zijn harde steden, maar achter die hardheid schuilt de warmte en de solidariteit van de straat. Ze houden van hun stad en van elkaar. Het is geen toeval dat de supporters van Feyenoord en SSC Napoli behoren tot de meest trouwe en meest fanatieke aanhang van hun land. Wat zou het mooi zijn, pleit Gyz, als deze steden, aangevuld met soortgelijke havensteden als Marseille en Liverpool, broedersteden worden, steden waarin het niet draait om geld, maar om gemeenschapszin. Een naam heeft hij al: New Neapolis.
